Tijdens ‘koninginnenacht’ in het Summit hotel waren we uitgenodigd voor een after party op zondag in Niek’s place. Dit is een restaurant in Thamel in Kathmandu. Dit wilde wij natuurlijk niet missen! Aan het einde van de dag nadat we het nodige gedaan hadden voor de dvd zijn we naar Kathmandu gegaan. ‘s Avonds werden we spontaan uitgenodigd door Henk en Wil voor een etentje. We zijn hen al een aantal keer tegengekomen in Kathmandu. Henk en Wil zijn al vaak in Nepal geweest de afgelopen 20 jaar. Ze hebben heel veel gezien en gedaan. Nu zijn ze twee weken in Nepal voor een ‘slow vakantie’. Ze zoeken naar plaatsen waar ze volgend jaar naartoe willen gaan om een langere vakantie te hebben. Het zijn echte levensgenieters en lieve mensen. Na het etentje zijn Jantien en Karlijn naar de After Party gegaan. (Sanne bleef in het hotel omdat ze zich niet zo lekker voelde). Het feestje was al een beetje afgelopen toen Jantien en Karlijn aankwamen maar ze hebben nog wel gezellig een cocktail gedronken.
In het Kathmandu Guesthouse hadden we een mooie kamer gereserveerd. Maar helaas had Sanne de eerste nacht slecht geslapen met als gevolg dat ze Jantien ook wakker had gehouden. Sanne was ziek geworden en bleef de volgende dag in bed. Jantien en Karlijn hadden zich nuttig gemaakt door twee muizen voor de laptops te kopen. Dit was geen gemakkelijke opdracht, ze hebben de hele middag gezocht! In de tuin van het Guesthouse hadden ze daarna, in het zonnetje, achter de laptop zitten werken. Aan het einde van de dag ging het iets beter met Sanne en hadden we gereserveerd voor een massage. Er waren twee massage bedden dus Sanne zou in onze eigen kamer de massage krijgen. Toen Jantien en Karlijn beneden kwamen bleek dat er een misverstand was. Ze dachten dat er boven een man gemasseerd moest worden dus een man zou ook de massage komen doen. Toen duidelijk werd dat er een vrouw boven was begonnen ze te lachen, een vrouw kan namelijk niet door een man gemasseerd worden. Karlijn en Sanne besloten om de massage te delen en ze kregen een rug-nek massage van een half uur. Jantien kreeg een massage van een uur en ze werd van top tot teen gemasseerd. Sanne en Karlijn hebben erg gelachen om Jantien omdat ze alleen maar ‘au au au’ kon roepen. Jantien kwam verwilderd terug van de massage, zelfs haar hoofd was super vet van de olie en ze had het idee dat haar haren uit haar hoofd waren getrokken. Nadat Jantien gedoucht had, zijn we gaan eten met Marte, Jimi en Wietske. Zij werken allemaal met René van stichting Veldwerk. Jimi controleert onder andere scripties van vrijwilligers. Hij let met name op de feiten die geschreven worden over Nepal. Wij zullen zijn hulp zeker inschakelen voor onze thesis.
Dinsdagochtend hadden we om 10 uur met Ocky in het ziekenhuis afgesproken. Via het nichtje van Sanne, Fenna, zijn we in contact gekomen met Ocky. Ocky, Fenna en Mirjam hebben de stichting hulp voor Nepal opgezet en daarmee hebben ze veel voor het Orthopaedic Hospital in Kathmandu betekend. Zo is er onder andere een lift en een generator gekomen. Het ziekenhuis zag er erg schoon en goed uit. Er zijn verschillende afdelingen voor de rijkere en de armere mensen. De ene kamer is dan ook goedkoper dan de ander. De totale was van het ziekenhuis maakte het meeste indruk op ons. Alle was, ook van de OK, wordt met de hand en met koud water gewassen. Daarna wordt de was op de daken gelegd om te drogen. Vooral Jantien kon dit moeilijk bevatten. Gelukkig zal het binnenkort veranderen. Stichting hulp voor Nepal zal zorgen voor een wasmachine. In deze wasmachine kan 50 kilo was tegelijk gewassen worden.
Op de heen weg naar het ziekenhuis hadden we veel maoïsten gezien. Zij maken deel uit van de politiek in Nepal. De taxichauffeur, die ons naar het ziekenhuis bracht, vertelde dat er vanaf 13.00 geen taxi’s meer zouden rijden. Op 1 mei, de dag van de arbeid werd weinig gewerkt. Maar de maoïsten hielden ook demonstraties. Wij verlieten het ziekenhuis bijtijds, in de hoop dat we nog een taxi zouden kunnen krijgen. Er reed inderdaad al bijna niets meer en er waren ook niet heel veel mensen meer op straat. De enige bussen die vaak voorbij kwamen zaten vol met maoïsten. Gelukkig kwam er na een tijdje toch een taxi die ons via een prachtige weg binnendoor, zodat we de maoïsten ontweken, naar Bhakatpur bracht.
‘Thuis’ hebben we foto’s gemaakt met alle kinderen van Swarga en Yvonne. Yvonne gaat aanstaande vrijdag helaas weer terug naar Nederland.
No comments:
Post a Comment