De mensen werken hier 6 dagen per week, ook de kinderen gaan 6 dagen per week naar school. Zaterdag hebben ze een vrije dag. Maar vanaf dat wij hier zijn is er elke week een feestdag geweest waarop ze vrij hadden. Vandaag, woensdag, was het de verjaardag van Buddha en iedereen was weer vrij. Buddha vierde zijn 2551ste verjaardag.
Samen met Kalpana, Tulasa (de didi’s), Yvonne, Joyce, Krishna en de kinderen zijn we naar de ‘Efteling’ van Nepal geweest. Dit pretpark is natuurlijk niet te vergelijken met de Efteling maar de kinderen vonden het prachtig. We zijn met z’n allen in het treintje geweest. Alle kinderen zijn op motortjes geweest. Dat was niet voor iedereen even makkelijk omdat een aantal kinderen geen benen of geen gevoel in hun benen hebben. Om het motortje vooruit te krijgen moet je wel met je voet het gaspedaal indrukken. Maar met wat hulp kon iedereen rijden. De ronddraaiende vliegtuigjes, die we zelf moesten aanduwen, waren ook een groot succes.
Het was heel erg warm die dag maar ineens begon het heel hard te regenen. In een restaurant konden we schuilen. Als het hier regent komt het echt met bakken uit de hemel. In het restaurant hebben we traditionele momo’s gegeten. Momo’s zijn deegrolletjes met daarin groente of vlees. Gelukkig was het na het eten weer droog en konden de kinderen nog in de botsautootjes, het bootje, de rups, het eendentreintje en de carrousel met de paarden. Toen we bij de botsauto’s waren kregen we de indruk dat drie Nepalese vrouwen de hele tijd foto’s van ons probeerde te maken. We ontweken ze iedere keer. Na een tijdje kwamen ze naar ons toe om te vragen of ze met ons op de foto mochten. In eerste instantie dachten we dat ze een foto wilde van ons allemaal maar alleen Karlijn, Jantien en Sanne was genoeg! Na vijf foto’s was het mooi geweest.
Op de terugweg lagen alle kleine kinderen te slapen in de bus. Ook wij waren best moe en zijn vroeg naar bed gegaan aangezien we de volgende dag om kwart voor 6 moesten opstaan.
Donderdagochtend stonden we om zeven uur bij de Paragon Academy, Secondary Boarding school. De directeur had ons al twee keer eerder ontvangen. Hij is erg enthousiast en had voor ons aan drie kinderen gevraagd om om zeven uur naar school te komen. Met een van deze kinderen zouden wij de voice over van het item menselijk lichaam opnemen. We hadden zo vroeg afgesproken omdat het om zeven uur nog redelijk stil is buiten en dan konden we voor tien uur klaar zijn als de school weer zou beginnen. We hadden twee meiden en één jongen waar we uit konden kiezen. Onze voorkeur ging uit naar een jongen omdat de voice over van het item hygiëne al door een meisje was ingesproken. De jongen had echter al een beetje de baard in zijn keel waardoor zijn stem te laag was. Een van de meiden kon vlot voorlezen en we besloten om Shristi de voice over in te laten spreken. Het ging prima en om negen uur waren we weer thuis. Helaas was er die ochtend geen water, dit betekent niet douchen en geen mogelijkheid om de wc door te trekken. Er zat niets anders op dan boven op het dakterras te wachten in de zon! ’s Middags, na een lekkere douche, hebben we met de kinderen een tekening gemaakt voor Yvonne. We hadden van alle kinderen foto’s van hun hoofd gemaakt zodat ze daaronder een lijfje konden tekenen.
Met Joyce en Yvonne hadden we een afscheidsetentje bij het ‘hart van Bhakatapur’.
No comments:
Post a Comment