






Zondagochtend (22 april) zijn we met onze rugtassen en de camera met de taxi naar Kathmandu gegaan. Onderweg, terwijl we naar de taxi liepen, zagen we de inwoners van Bhaktapur op de straten zitten. Er werden veel geiten verbrand en overal zag je koppen van geiten op schalen liggen. Waarschijnlijk was er weer een feestdag. In de taxi, een piepklein autootje, verbaasde we ons weer over hoe men hier rijdt, van verkeersregels hebben ze duidelijk nog nooit gehoord. Ze rijden hier officieel links maar je moet niet verbaasd zijn als je ineens helemaal aan de rechterkant van de weg zit. Links inhalen of rechts inhalen, het maakt allemaal niet uit!
In Kathmandu hadden we afgesproken met René van stichting Veldwerk. Wij hadden deze naam al vaak gehoord, ook in Nederland. René woont sinds acht jaar in Nepal en heeft een kindertehuis opgezet maar daarnaast ook verschillende projecten. Zoals Cross Boarders. Veel Nederlandse mensen komen voor een paar maanden naar Nepal om hun ‘grenzen te verleggen’ en hier te werken. In 1905, zo heet het restaurant van René, hadden we afgesproken. Tijdens een heerlijk Frans stokbroodje met salade vertelde René over zijn projecten. Zijn kindertehuis is sinds kort verhuisd van Kathmandu naar Sankhu (een dorpje drie kwartier van Kathmandu vandaan). Daar huren zij een huis en hebben ze een groot stuk land gekocht. Op het land zijn ze momenteel een school aan het bouwen maar daar komt ook het nieuwe kindertehuis te staan. René zal ons morgen meenemen naar Sankhu om daar te kijken.
’s Avonds hadden we heerlijk gegeten en daarna zijn we naar ons hotel gegaan. In dit hotel, Mustang Holiday Inn, logeren ook veel Nederlandse vrijwilligers.
De volgende ochtend zijn we direct naar het kantoor van René gegaan om daar gebruik te maken van het internet. De afgelopen dagen zijn we vaak naar internet café’s geweest om de voice over naar Coen te sturen. Coen zal voor ons de animatie voor de dvd maken maar hij heeft daarvoor de voice over nodig. De voice over hebben wij hier in Nepal met Krishna opgenomen. Deze zal later opnieuw opgenomen worden als we een kind gevonden hebben die dat zou willen doen. Ook probeerde we Nepalese muziek naar Paul te sturen omdat hij voor de muziek zal zorgen op onze dvd. Echter het uploaden van bestanden is een ramp! Internet is veel te traag. Uiteindelijk hebben we via René zijn Nepalese e-mail adres de bestanden kunnen versturen.
’s Middags zijn we met René, de taxichauffeur en Marte naar Sankhu gegaan. Het was behoorlijk proppen op de achterbank maar wel erg gezellig. Marte is zondag aangekomen en gaat voor drie maanden bij de Woman Foundation werken. Ze is net klaar met haar studie bedrijfskunde. Sankhu is een klein dorpje en ligt op een prachtige plek tussen de bergen. In het kindertehuis wonen 33 kinderen. Toen we daar aankwamen waren de kinderen nog op school. Karlijn ging gauw klaar staan met de camera zodat we ze konden filmen als ze aankwamen. De kinderen moeten iedere dag een half uur heen en een half uur terug lopen maar dan zitten ze wel op een goeie school.
Voor het kindertehuis groeien allerlei planten. Zoals je op de foto kan zien konden Jantien en Karlijn het niet laten om iets te plukken! René heeft ons daarna het schoolgebouw laten zien, dat ze nu aan het bouwen zijn. We hebben ook al vast met een aantal kinderen gesproken die misschien in een van de items van de dvd zouden kunnen meewerken.
‘s Avonds hebben we gezellig met een groep Nederlandse vrijwilligers gegeten.
No comments:
Post a Comment